Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Beatum, inquit. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Duo Reges: constructio interrete. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.

Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?
Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;
Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.
Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.

Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Minime vero istorum quidem, inquit. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?

Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;

Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus?

Quid Zeno?: Egone quaeris, inquit, quid sentiam?
Bork: Sint modo partes vitae beatae.
Bork: Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus.
Quare attende, quaeso.: Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?

Ut enim nos ex annalium monimentis testes excitamus eos,
quorum omnis vita consumpta est in laboribus gloriosis, qui
voluptatis nomen audire non possent, sic in vestris
disputationibus historia muta est.

Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere
censeo.

Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat.
Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.