Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Nam si quae sunt aliae, falsum est omnis animi voluptates esse e corporis societate. Duo Reges: constructio interrete. Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Si enim ad populum me vocas, eum. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.

In eo autem voluptas omnium Latine loquentium more ponitur, cum percipitur ea, quae sensum aliquem moveat, iucunditas.
Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio.
Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.
An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?

Si longus, levis; Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Hoc sic expositum dissimile est superiori. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.

Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;
Te autem hortamur omnes, currentem quidem, ut spero, ut eos, quos novisse vis, imitari etiam velis.
In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;
Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.

Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;

Bork: Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur.
Certe non potest.: Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.
Bork: Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat;
Bork: Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
Bork: Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.
Itaque fecimus.: Et adhuc quidem ita nobis progresso ratio est, ut ea duceretur omnis a prima commendatione naturae.

Nam ut peccatum est patriam prodere, parentes violare, fana
depeculari, quae sunt in effectu, sic timere, sic maerere,
sic in libidine esse peccatum est etiam sine effectu.

Epicurus autem cum in prima commendatione voluptatem
dixisset, si eam, quam Aristippus, idem tenere debuit
ultimum bonorum, quod ille;

An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;